Etorkinak Euskal Herrira datozenean, ahaleginak egin behar ditugu euskara ikas dezaten, eta hein handi batean gure kulturara molda daitezen. Argi dago hau ez dela bide erraza, baina saiatu behar gara, eta horretarako hainbat estrategia erabil daitezke: jokoak, elkarrizketak...
Gaur egun toki guztietako umeak datoz ona. Batzuk ama hizkuntza moduan gaztelania dute eta eurentzako euskara guztiz ezezaguna bada ere, ona etortzean hizkuntza batean behintzat komunika daitezke. Arazo gehiago dago, ez gaztelania ez euskara ez dakiten umeen kasuan. Zelan hsi ezer ez badute ulertzen? Agian arazoa konplexuagoa izan daiteke baina lortu, lortzen da. Umea zenbat eta txikigoa izan orduan eta abantaila gehiago izango ditugu euskara ikasteko, euskara jabetuz joango delako. Nagusiak direnean, aldiz, zailtasun gehiago izaten dituzte, metodologia eskolan beste era batekoa izaten delako eta umeen euskara maila nahiko altua izaten delako
.
Hala ere, nahiz eta guzti hau esan, askotan utopia besterik ez dela pentsatzen dut. Izan ere, etorkinak euskaraz ikas dezaten, lehenengo eta behin hizkuntza hori importantea dela ikusi behar dute. Baina zelan egin, hitz egiten ez badugu eta komunikazioetan ere garrantzi gutxi ematen bazaio?
Etorkinak ona etortzean bide erraza hautatzen dute. Zertarako euskara ikasi, gaztelerarekin soilik baliatu badaitezke? Honen aldaketa, gure lana da. Garrantzi gehiago eman beha diogu, eta hori eginez gero agian goikoek ere aldaketa batzuk eingo lituzkete, baina oinarritik hastea ezinbestekoa da.
Azken finean, gure kultura eta gure ideiak zeintzuk diren argi izan behar dugu eta honen garrantzia bultzatu behar dugu kanpokoak ere metologia honetara integra daitezen.
Euskara garrantzitsua eta baloratzen den hizkuntza bat dela ikusi behar dute eta eskolaz gain, honen erabilera sustatu behar dugu, eskolaz kanpo ere, hizkuntza honetan komunikatzeko aukerak izanez.
Etorkinak eskolan zelan jarduten duten jakiteako, hona hemen, Jesús Manuel Sptién Ortiz-ek idatzitako
"Mugarik gabeko eskola" liburua.
